I «Den fjerde dimensjon og en halv» går Alene-serien over i en ny fase, og står omsider fritt til å adressere tegneseriens egentlige premiss.

Frå juli 2018 til 1. nyttårsdag 2019 førte TegneHanne ei teikna dagbok. Resultatet er «Ikke tenk på meg», eit engasjerande innsyn i hennar nåverande fulltidsbransje. Mellom anna.

Johh S. Jamtli fabulerer mindre i sin andre krigstegneserie «Operasjon Muskedunder», men resultatet er friskt og annerledes nok.

Dahle og Markhus’ «Ring, Ring!» beveger seg konstant i grenselandet mellom bildebok og tegneserie, og er et like fascinerende eksempel på begge formater.

«Ingen visste» er et forsøk på å være sjangeoverskridende, og selv om den blander sjangre, felles den av et sterilt uttrykk og lite vellykket skriving.

Ein ting som slår meg med årets utval av teikneseriar frå Bergens 24t er den gjennomgåande behagelege estetikken. Her er det lite verkeleg eksperimentering.

Julehefta flommer over av gamalt stoff. Det kan vere slitsomt, men noko av det er verdt eit gjensyn. 

Kva lever ikkje opp til sitt potensial i det årlege julehefteskredet?

Kva er verkeleg verdt å framheve frå det årlege julehefteskredet?

Øystein Nordvik prøver å oppsummere decenniet som snart er overstått.