Lars Fiske har også tidlegare eksperimentert med den sjølvbiografiske forma. I «Ta imot» eskalerer dette ytterlegare, i drøymelandskap og pastisjar.

«The Badfinger Cartoon» er ein edrueleg biografi som legg vekt på det viktigaste, nemleg musikken, og bandet sin plass i historia.

Den uimotståelege kombinasjonen av humleforsking og motstandsarbeid under krigen blir respektfullt teikna fram i Lene Asks biografi, «Astrid Løken – Å sloss med varsomme hender.«

Tiitu Takalo forteller om tiden som pasient i «Memento mori». Det er en sterk historie om både sykdom, psykisk helse og tilfriskning.

«Alene hjemmefra» er eit teikn i tida. For Linn Isabel Eielsen er det neppe nokon grunn til å vere uroleg. For teikneseriebransjen? Vi får sjå.

Svenske Johan Ingemarsson skildrer i «Oslo» en langhelg i hovedstaden, en ærlig fortelling med fokus på øyeblikk som ikke nødvendigvis fester seg i ettertiden.

‘Serienett har fortald om kva som skjedde på scenen under årets OCX, men det som gjekk føre seg på markandsteltet utanfor biblioteket kunne nokre gonger vere vel så interessant.

Ditte Lindroth serverer en reiseskildring i tegneserieboken «Flickvänsprovet». Boken er vel så mye en reise i et dysfunksjonelt kjærlighetsforhold.

«The Story of my tits» forteller om OCX-aktuelle Jennifer Haydens møte med brystkreft. Gjennom sarkastiske og humoristiske observasjoner av eget liv følger vi kampen tilbake til en ny normal.

Frå ei lang rekke med dagboksnotat, teikna då og teikna nå, kjem det vedunderlege heile som Ida Larmos «O’boy» har blitt