“Et godt nytt år” er ein mørk og utilslørt thriller med nokre skarpe, om enn velbrukte observasjonar av menneske sine mørke natur. Vi ser for få slike eksperiment i norske teikneseriar.

Eg blei imponert og forbausa over kor produktive dei var, seier mangaskaparen Hiwar Nehli etter å ha besøkt SognaCon sist helg.

Sogndal har vist seg å vere ein fruktbar plass for å avholde fancon. Her er nokre inntrykk frå den aller første festivalen av sitt slag i Sogn og Fjordane.

Sogn og Fjordane får sitt første con, takka vere lokale krefter frå kultur- og næringsliv. Arrangørane satsar på å trekke rundt 3000 gjester.

Livet med daglege stripe-deadlines er noko oppslukande, fortel Jens K. Styve. Likevel har han fleire prosjekt på gong i tillegg til Dunce.

Eg ville alltid bli serieteiknar, men det verka først like uoppnåeleg som å bli astronaut, fortel Kim W. Andersson. Han var ein av serieskaparane ei lita, men god gjesteliste på årets I-CAN i Haugesund. 

Så lenge Therese G. Eide sine striper held fram i Bergens Tidende, seier eg ikkje opp avisa, erklærte Linda Eide i eit arrangement som berre kunne fått tittelen «Eide & Eide om teikneseriar».

På en ferietur laget Alexander Istad sin første fortelling sammen med barna sine, og dette vekket skrivelysten hos ham. Hans første utgivelse, «Gutta Krutt», i samarbeid med Espen Meling Sele er en morsom fortelling, men den kan trenge litt mer arbeid med historieoppbyggingen.

Stavanger er en av de bedre norske byene på tilgang til tegneserier. I tillegg til et av landets bedre bibliotek og en Outland-avdeling, har den en av de få overlevende serieantikvariatene.

Juleheftemarknaden er knallhard, men nokre nykommarar har framleis ein sjanse, ikke minst takka vere bokhandeldistribusjonen og ein satsingviljug føreleggar.