Kristian Hellesund hadde 31/12 en meningsytring på serienett.no der han tok for seg «syv myter om julehefter», men han bommer litt, blir litt upresis når han skriver «Strengt tatt snakker vi om rundt ti ulike julehefter de fleste årene før 1970».

I meir enn eit hundreår har det eksistert to ulike utgåver av Knoll og Tott, men skotta mellom desse er ikkje alltid like vasstette som dei juridisk burde vere.

Desember er i ferd med å ebbe ut, og årets julehefter er fortid. Når man hører eller leser omtaler av norske tegneserieutgivelser, så dukker det gjerne opp noen myter. Serienett har sett nærmere på noen av dem som handler om juleheftene.

Ein skulle tru det var meir enn nok av «offisielle» Disney-julehefter – og det er det! – men me har greidd å grave opp endå nokre til frå kioskhhyllene. Men på toppen tronar den vanlege mistenkte.

Dei «gode gamle» har sikkert godt av litt fornying, men nyvinninga Larris julehefte skuffer stort.

Der er kun nokre få att no, av desse gamle, gamle Amerikanske sundagsstripeseriane som
for mange er det mest trauste av det vi kjenner som julehefte-teikneserier.

Dei moderne norske seriane, i tydinga «post-Pondus», dominerer som vanleg sjokkselgaren; i år kanskje meir enn nokon sinne takka vere ein ekstra innsats frå Strand forlag. Men kva er best? Serienett sin redaksjon har nokre klare favorittar.

Arild Wærness, Knut Robert Knutsen, Trond Sätre og Øystein Nordvik frå Serienett sin redaksjon tek ein laus prat om årets julehefter. Vi tek mellom anna ein nærmare kikk på Flåklypa (på ein god måte) og nyvinnga Larris julehefte (IKKJE på ein god måte).

Mykje er som før, men Billy slår eit slag for variasjonen, mens Hårek, Snøfte og Skipper’n må finne ei naudløysing saman.

«Asterix og griffen» er den typen plott-orientert Asterix-album som salige Albert Uderzo kanskje skulle ønske at han hadde skrevet.