I år blir det dobbel dose Asterix for den som kunne tenke seg noko slikt til jul, og trippel dose med ein velkjent kaptein, på ein måte.

Bergen Tekst & Tegnings aller første arrangement noensinne samlet mange helt sentrale bidragsytere i årets julehefteflora.

Kreativiten i norske stripe-og ruteserieteiknarar sine julehefte er jamt over høgt i år. Dei fleste gir litt ekstra. Med varierande resultat, sjølvsagt.

Juleheftemarknaden er knallhard, men nokre nykommarar har framleis ein sjanse, ikke minst takka vere bokhandeldistribusjonen og ein satsingviljug føreleggar.

Øyvind Lauvdahl hadde ikkje noko forhold til Ingeniør Knut Berg frå før, men let seg inspirere til å overta serien med årets julehefte.

Kristian Hellesund hadde 31/12 en meningsytring på serienett.no der han tok for seg «syv myter om julehefter», men han bommer litt, blir litt upresis når han skriver «Strengt tatt snakker vi om rundt ti ulike julehefter de fleste årene før 1970».

I meir enn eit hundreår har det eksistert to ulike utgåver av Knoll og Tott, men skotta mellom desse er ikkje alltid like vasstette som dei juridisk burde vere.

Desember er i ferd med å ebbe ut, og årets julehefter er fortid. Når man hører eller leser omtaler av norske tegneserieutgivelser, så dukker det gjerne opp noen myter. Serienett har sett nærmere på noen av dem som handler om juleheftene.

Ein skulle tru det var meir enn nok av «offisielle» Disney-julehefter – og det er det! – men me har greidd å grave opp endå nokre til frå kioskhhyllene. Men på toppen tronar den vanlege mistenkte.

Dei «gode gamle» har sikkert godt av litt fornying, men nyvinninga Larris julehefte skuffer stort.