Etter pandemien bygges den fysiske møtekulturen, med all sin tyngde og krevende logistikk og periodiske meningsløshet, gradvis opp igjen i den fjortende Lunch-boka.

Er det en ting norske tegneserier ikke mangler, er det selvutnevnte eksperter på rock’n’roll.  Gaveboka «Hotter than helsetrøye» oppsummerer dette uuttømmelige fenomenet i Pondus.

Krimlitteraturens mange troper gjør den til et takknemlig parodiobjekt. Nils Axle Kanten kjenner disse godt, og bruker dem for alt de er verdt.

Leser redaktører eigentleg sine eigne aviser?  Fredag 11.mars publiserte diverse svenske aviser i NTM-konsernet ei Nemi-stripe som var kritisk til jakt på raudlista ulv.

Januar 2022 kikkar Serienett på fanziner som var til sals under OCX 2021. Andre runden går til Ida Neverdahls meir kinky side, og til ymse eigenpublikasjonar.

**

Ein skulle tru det var meir enn nok av «offisielle» Disney-julehefter – og det er det! – men me har greidd å grave opp endå nokre til frå kioskhhyllene. Men på toppen tronar den vanlege mistenkte.

Der er kun nokre få att no, av desse gamle, gamle Amerikanske sundagsstripeseriane som
for mange er det mest trauste av det vi kjenner som julehefte-teikneserier.

Dei moderne norske seriane, i tydinga «post-Pondus», dominerer som vanleg sjokkselgaren; i år kanskje meir enn nokon sinne takka vere ein ekstra innsats frå Strand forlag. Men kva er best? Serienett sin redaksjon har nokre klare favorittar.

Et etterlengtet comeback finner sted i årets siste utgave av Pondus. M er blitt ny for første gang siden 2014.

Mykje er som før, men Billy slår eit slag for variasjonen, mens Hårek, Snøfte og Skipper’n må finne ei naudløysing saman.