Peder Hornseth Nygaards Supernova deler fleire trekk med eigenskapane til ein ekte supernova, i både positiv og negativ forstand.

Mens bok 1 av K.L. Kølleskovs dystopiske sci-fi Chanta var nokså sprikende, er fortsettelsen både mer fokusert og actionfylt, og ikke minst har den mer kunstnerisk tyngde.

Anders Fjeld og Esben S. Titlands undergangskarneval, No Future, er eit sprelsk og merkeleg optimistisk framtidsscenario.

Sjølv om andre bindet av «Atmosfærebarna» får jobben gjort, er den mest interessant som ei studie i Luis Guaragna si utvikling som serieteiknar.

Idear og subplott kjem og går, men det er vanskeleg å ikkje la seg fascinere av ein teikneserie som vil så mykje som Chanta.

Når noen rømmer og noen blir, er ingen sterke nok til å rette en urett. Atmosfærebarna er en skremmende og mørk fortelling som rommer masse omsorg og varme. 

Robin Cousins andre teikneserie på norsk er ei undehaldande utforsking av potensialet for liv på andre planetar og økologisk kollaps.

Robin Cousins Jean Melvilles profil er ei høgst aktuell og spanande påminning om forbrukaren si avmakt i møte med teknologien og overvakingskapitalismen.