Steinalderserien FRNK kan fort kome til å lokke unge mangafans til å også sjekke ut Asterix og Sprint. Eller Vehlmann & Gazzotti sin «Alene».

Kvifor er «Stjerner i mørket» den første teikneserien frå ein flyktningleir eg har lest?

Med «Da vi var samer» har Mats Jonsson laga 349 tettpakka sider om samane si historie i Sverige. Jonsson sjølv er nok frustrert over at han ikkje har klart å formidle «alt», men serien er eit viktig verk.

«Une og skolestarten som ikke går helt etter planen grunnet store doser uhell, alvorlige sykkelproblemer og et enormt dyr som egentlig ikke hører til på land» er ein tittel som ikkje berre oppsummerer innhaldet, men også vibben i boka. Dette blir hektisk!

I den tredje teikneserieromanen sin, La skogen leve!» formidlar Nora Dåsnes klimaangst, maktesløyse, håp og handfaste forslag. Ho får til alt utan å miste karakterane av syne. 

Bok 21 av Pondus er ikkje berre ei bok. Den er nyaste bit av ein pågåande epoke med norsk teikneseriehistorie. Så kva briller skal ein då lese den med? Som ein god nerd i Pondus-tradisjon har eg mange briller på lur. 

Mykje rolegare tempo, fokus på landskap og mengder med tilsynelatande sidespor skaper, ironisk nok, det beste Krüger og Krogh-albumet hittil.

Outland forlag er ute med ei ny ambisiøs Marvel-satsing, og denne gongen er det ei raus og tjukk samling Spider-Man-historier som er velegna for å introdusere nye lesarar for mest mogeleg ved Spider-Man-universet.

«Jack Kirby – The Epic Life of the King of comics» fortel dramatisk, rørande og lærerikt om kongen av superseriar

Simon Hanselmanns «Megaheks» er eit kaleidoskopisk besøk inn i eit miljø du skulle ønskje ikkje fantest.